Hanönü İlçesi Tarihçesi

Kastamonu ilinin doğusunda yer alan Hanönü, tarih boyunca birçok medeniyetin yerleşim yeri olmuş kadim bir Anadolu kasabasıdır. İlçenin bulunduğu bölge, arkeolojik ve tarihi verilere göre Hititler döneminden itibaren yerleşim görmüştür. M.Ö. 2000'li yıllarda Hititlerin egemenliğinde olan bölge, sonrasında sırasıyla Frigler, Lidyalılar ve Persler’in hakimiyetine girmiştir.

M.Ö. 4. yüzyılda Büyük İskender’in Anadolu seferiyle Makedon egemenliğine giren topraklar, onun ölümünden sonra Pontus Krallığı’nın denetiminde kalmıştır. Roma İmparatorluğu’nun Anadolu’yu hâkimiyeti altına almasıyla birlikte Hanönü ve çevresi, Roma ve sonrasında Bizans egemenliğinde kalmıştır.

1071 Malazgirt Meydan Muharebesi'nden sonra Türklerin Anadolu’ya yerleşmesiyle birlikte Hanönü ve çevresi de yavaş yavaş Türk beyliklerinin kontrolüne geçmiştir. 13. yüzyılda Candaroğulları Beyliği (İsfendiyaroğulları) bu bölgede etkili olmuş, bölge özellikle Kastamonu merkezli olarak bu beylik döneminde Türk-İslam kültürüyle daha yoğun bir şekilde tanışmıştır.

1460 yılında Fatih Sultan Mehmet’in Candaroğulları Beyliği’ni Osmanlı topraklarına katmasıyla birlikte Hanönü de Osmanlı hâkimiyetine girmiştir. Osmanlı döneminde Hanönü, daha çok Taşköprü ve Boyabat ile ilişkili bir yerleşim birimi olarak kalmış, uzun süre bir nahiye statüsünde varlığını sürdürmüştür.

1990 yılında çıkarılan bir kanunla Hanönü, Kastamonu’nun ilçe statüsüne sahip 19. ilçesinden biri olmuştur. İlçe olmasıyla birlikte idari yapısı ve kurumsal hizmetleri gelişmiş, bölge halkına daha doğrudan kamu hizmetleri sunulmaya başlanmıştır.

Hanönü, tarihi boyunca tarım ve hayvancılıkla geçimini sağlayan bir yerleşim yeri olmuş; doğal güzellikleri, ormanlık alanları ve son dönemde bölgedeki maden kaynaklarıyla da dikkat çekmeye başlamıştır.